diaconaat CGK helpt Beiroet

Jan Vreeken van stichting Ismael bracht mede namens diaconaat CGK eind 2020 een bezoek aan Beiroet, de hoofdstad van Libanon. Hij blikt terug op de inten­sieve reis en neemt ons mee in de vele indruk­wek­kende momenten en emoti­onele ontmoe­tingen met de partners (lokale kerken) van de stichting.

Beiroet

Op de foto (hierboven) waren we in het haven­gebied, vlakbij waar de explosie heeft plaats­ge­vonden. Een enorme krater gaf de plek aan waar het zeer explo­sieve 2.750 ton ammoni­um­ni­traat lag opgeslagen. De naast­lig­gende verwoeste graansilo, voor iedereen herkenbaar uit de nieuws­be­richten, heeft mense­lij­kerwijs als een schild gefunc­ti­o­neerd en heeft een groot deel van de stad behoed voor schade. Toch is heel duidelijk te zien hoe de enorme luchtdruk over een groot deel van de stad een spoor van vernieling heeft achtergelaten.

We hebben gesproken met pastor Tony Skaff. Hij is dominee van een van de oudste protes­tantse gemeentes in Libanon. Pastor Tony preekt vanuit het refor­ma­to­rische gedach­tengoed, vooral Spurgeon en Owen staan bij hem hoog aangeschreven.

Daarnaast bezochten we een aantal getroffen families. De emoties waren nog volop aanwezig bij deze mensen. Zo ontmoetten we een vrouw die ernstig gewond is geweest. Ze heeft nog steeds grote en zichtbare littekens. Een oudere vrouw wiens man nog steeds ernstig ziek in het ziekenhuis ligt. Vanwege corona mag ze haar man niet bezoeken. Een weduw­vrouw die de tijd nam om over de gebeur­tenis op 4 augustus te vertellen. Haar man is door de explosie omgekomen. Het gebeurde voor haar ogen in de keuken van haar huis. Een binnenmuur werd recht in zijn gezicht geblazen.

We ontmoetten Danny, de leiding­ge­vende van een chris­te­lijke uitge­verij. Hij vertelt over de activi­teiten van de organi­satie, zoals de website www.issa-almasih.com en over de FaceBook pagina Askme­a­bout­christ, een platform met ca. 10.000 volgers vanuit diverse Arabische landen. Hier worden allerlei vragen over het chris­telijk geloof gesteld en beant­woord en opgevolgd door een vaste groep mensen.

Ons volgende gesprek was met een jonge Egyptische man. Hij is in Egypte vanwege zijn geloof ter dood veroor­deeld en woont al een aantal jaar in Libanon. Deze enthou­siaste man geeft leiding aan een aantal klusteams die de huizen van getroffen gezinnen opknapt.

Druzen

Vanuit Beiroet gingen we naar een dorpje in de bergen buiten de stad. We werden daar ontvangen bij een voorganger van een kleine gemeente te midden van Druzen en moslims. De voorganger biedt met zijn organi­satie ‘Help the Persu­cuted’ in safehouses onderdak aan tot christen bekeerde moslims.

Zelf heeft hij nogal wat meege­maakt. Hij vocht in de burger­oorlog als moslim tegen de chris­tenen. Na zijn bekering is hij een aantal keren gekidnapt en mishandeld met stroom­stoten en slijp­tollen. Op de vraag of hij bang is voor zijn vijanden, ook als het zijn vrouw en kinderen aangaat, wijst hij op Psalm 127: ‘Except the Lord build the house…’.  Hij spreekt vrijuit waar hij kan over de vijandige inhoud van de Koran en hoe het mensen aanzet tot vervolging van chris­tenen en joden, maar in het bijzonder gericht tegen de Here Jezus als de Verlosser van de wereld.  

Armeniërs

We vervolgde onze reis met een bezoek aan een Armeens protes­tantse kerk. Hun groot­ouders waren de eerste generatie Armeniërs die naar Libanon gevlucht zijn vanwege de genocide door de Turken (Ottomanen) in 1915 (Eerste Wereld­oorlog). Het gebouw was volledig verwoest. Op het complex van de kerk is ook een school. Het is mooi om te zien hoe kerk en school bij elkaar betrokken zijn. Het gebouw van de school was erg beschadigd. De mensen zijn actief om alles weer in orde te maken. Een groot deel van de klaslo­kalen en andere ruimtes zien er al weer redelijk uit.

Via zijn kerk lopen we een aantal hulppro­jecten langs die gesteund worden. Er wordt voedsel en medicijnen uitge­reikt. Ze hebben zich ingezet voor een beschadigd kerkgebouw van een zuster­ge­meente. De Bible BookShop bij deze kerk was ook flink beschadigd, zelfs het dak was ingestort. Het team heeft alles keurig netjes hersteld.

Op zondag zijn we bij de Armeniërs naar de kerk geweest. Vanwege de ramp was de dienst niet in de kerk, maar in een aula van het naast­lig­gende school­gebouw. Door de corona­regels waren er 50 mensen aanwezig. Een jongeman deed de opening en de schrift­lezing. Hij is student en wordt binnenkort als pastor uitge­zonden naar Aleppo. De dominee hield in het Armeens een preek over Psalm 77: 18 The voice of thy thunder was in the heaven: the lightnings lightened the world: the earth trembled and shook. Asaf dacht dat God hem vergeten en verlaten had, maar later mocht hij toch weer zien dat God Zijn volk leidt. Een vrouw uit de gemeente vertaalde de dienst voor ons in het Engels door wat kernzinnen op te schrijven op een notitie­boekje. Er werden mooie liederen gezongen, begeleid op piano.

dank

We hebben gezien hoe de kerken ieder op een eigen wijze invulling geven aan de verkon­diging van Gods Woord in deze zeer onrustige stad. We hebben finan­cieel bij kunnen dragen aan de reparatie van diverse kerkge­bouwen en heel wat huizen. En hoe kerken zich inzetten voor hulp aan mensen die het vanwege de explosie van 4 augustus extra moeilijk hebben. Ook hebben we bijge­dragen aan hulpver­lening aan getroffen gezinnen. Voor zover we hebben kunnen beoor­delen, wordt er op integere wijze met onze donaties omgegaan. Dank namens alle gehol­penen voor uw en jouw steun!