Soms regelen gemeenteleden onderling hulp en zamelen dan zelf goederen of boodschappen in, zonder dat de diaconie dat weet.’
Dit was één van de reacties op onze enquête onder diaconieën, waarin we vroegen wat ze in hun gemeenten merken van de inflatie en hoe ze daar als diaconie mee omgaan. Hoe mooi is dit! Misschien mag je wel zeggen dat dit diaconaat pur sang is. Vanuit de liefde van Christus vorm geven aan de liefde tot de naaste. Daar heb je niet noodzakelijk een organisatie voor nodig. Dat is ook niet de opdracht van alleen de diaken. Het is de roeping van iedere gelovige. En we mogen zien dat dat ook in deze tijd van inflatie en toegenomen armoede functioneert.
Uit de enquête blijkt een grote bereidheid van diaconieën om mensen te helpen die in de knel komen als gevolg van de inflatie. Daarbij vallen twee dingen op. In de eerste plaats dat diaconieën vrijwel zonder uitzondering aangeven nog niet geconfronteerd te worden met huishoudens die financieel niet meer rondkomen. In de tweede plaats dat diaconieën erg op zoek zijn naar een richtlijn of een kader om financiële hulpvragen te beoordelen.
Signalen van geldzorgen
Wat het eerste betreft: we weten dat de meeste mensen niet graag met hun (financiële) zorgen naar buiten komen. Daarom is het belangrijk om in de gemeente alert te zijn op signalen die kunnen wijzen op financiële nood. Zoals bijvoorbeeld het niet meer op vakantie gaan, kinderen niet laten meegaan met het jeugdkamp of het niet reageren op berichten. Het vraagt vervolgens vanzelfsprekend wel tact en wijsheid om op basis van deze signalen het gesprek aan te gaan. De basishouding daarin moet altijd de oprechte belangstelling in de ander als persoon zijn en niet in zijn of haar omstandigheden.
Handreiking diaconale steun bij financiële problemen en armoede
De behoefte aan een richtlijn hebben we beantwoord met het aanbieden van een handreiking diaconale steun bij financiële problemen en armoede. Deze handreiking is aan alle diaconieën toegestuurd maar ook te downloaden op de themapagina financiële steun.
Armoede is een aspect van de realiteit waarin we leven. We zijn er misschien aan gewend geraakt dat het vooral een werkelijkheid is die zich buiten onze landsgrenzen afspeelt. Maar armoede bestaat ook in onze Nederlandse samenleving. Wat dat betreft is Deuteronomium 15:11 ook op ons van toepassing: ‘Armen zullen er altijd bij u zijn.’ Maar het eindigt niet als een soort van onontkoombare conclusie. Het gaat om het vervolg: ‘Daarom gebied ik u vrijgevig te zijn tegenover iedereen in uw land die in armoede leeft of er slecht aan toe is.’ Een oude opdracht die uiterst actueel is!
