De situatie in Oekraïne blijft onverminderd penibel.
We blijven op onze post
Anatoliy Kryvenko, onze projectleider in Vatutine (100 km. onder Kiev), schrijft: ‘Elke dag danken we de HEER die ons kracht geeft om te werken, want zonder Hem zouden de handen slap hangen. We hebben dagelijks te maken met luchtalarmsirenes, geluiden van explosies en raketaanvallen die kritieke infrastructuur vernietigen. En met de gevolgen ervan, zoals geen water en elektriciteit. Ondanks dit alles blijven we op onze post om te zorgen dat bedlegerige mensen, wezen en vluchtelingen eten, hulp en onderdak krijgen. Geregeld schuilen we in onze bomvrije kelder.’
‘We begrijpen dat de situatie alleen maar erger zal worden en er hongersnood kan ontstaan. Omdat hier meer dan honderd vluchtelingen verblijven zijn we blij met steun die we krijgen. Bid alstublieft voor ons, want we leven in zulke omstandigheden waarin elke dag onze laatste kan zijn.’
Huizen herstellen
Verder geven we noodhulp in de regio Chernihiv, 150 km. boven Kiev. Daar herstellen we huizen. Dit gebied werd aan het begin van de oorlog aangevallen. Russische troepen bleven wekenlang in de dorpen en gijzelden de bewoners. Tijdens confrontaties met het Oekraïense leger werden veel huizen vernield of beschadigd.
De winter tegemoet
Dit is het verhaal van Katarina en Oleksandr Diuba, van wie we het huis herstelden.
‘We zijn nog steeds bang voor bommen,’ zegt Oleksandr (71). ‘Voor de oorlog hadden we een rustig leven. We hebben kalkoenen en een moestuin. Toen de oorlog begon hoorden we veel schoten en ontploffingen in de verte. Toch besloten we thuis te blijven, omdat we voor onze dieren en moestuin moesten zorgen. De dag dat de oorlog echt begon was een normale dag. We ontbeten en ons kleinkind kwam op bezoek. We vierden de verjaardag van onze zoon.
Plotseling hoorden we een enorme explosie vlakbij ons. Eerst dacht ik dat het een raket was, ik zag een enorme krater in onze tuin. We voelden een enorme schokgolf en alle ramen werden uit ons huis geblazen. We vluchtten de kelder in waar we lange tijd zaten. We telden 9 explosies van mortieren of raketten. Toen het wat rustiger was, kwamen we uit de kelder en zagen dat de hele voorkant van het huis was weggeslagen. Katarina (69): ‘Als we niet in de kelder waren geweest, waren we dood geweest.’
De weken daarna slapen ze ‘s nachts in de kelder van de school. ‘We zijn blij dat ons huis nu hersteld is. Zo kunnen we de winter tegemoet gaan!’
Uw steun is nodig
De nood in Oekraïne blijft onverminderd hoog, zoals we recent mailden aan al onze diaconieën. Eén van onze partners in Oekraïne, het Anker, vangt op eigen terrein vluchtelingen op, die niet kunnen wonen in het oostelijke deel van het land. Het Anker heeft generatoren nodig. Verder is er behoefte aan voedsel en steunen we de herbouw van huizen.
Meer informatie en de mogelijkheid om te doneren voor de noodhulp in Oekraïne vindt u op www.cgk.nl/oekraine2022.
