“Dag buurvrouw Ans, zou u het misschien leuk vinden om met kerst bij ons te komen eten?” Zo, het hoge woord was er uit van mijn kant. Bedenken om iemand uit te nodigen is een ding, maar het ook daadwerkelijk doen, een wildvreemd iemand uitnodigen voor een maaltijd met kerst, is een tweede.
Bidden op zolder
Na jaren van ontvangen in de kerkelijke gemeente waar we lid zijn, groeide het verlangen om te delen. Te delen van het goede, van Gods genade, van Zijn liefde en eindeloze goedheid. En dat met name met de mensen om ons heen, onze buurtgenoten. Maar hoe doe je dat dan? Ongeveer tien jaar geleden was dit het verlangen van ons hart. We begonnen er voor te bidden. Elke zaterdagmorgen regelden we oppas voor de kinderen en op zolder kwamen we met een klein groepje samen om te bidden. Daarnaast besloten we dat we ook contact moesten maken met onze buren, om hen te leren kennen.
Een beetje ongemakkelijk
En zo stond ik op een dag begin december aan de deur bij buurvrouw Ans om haar uit te nodigen voor een maaltijd met kerst. Ans nam de uitnodiging wat aarzelend aan. Thuis gekomen overlegden we. Tja, is dat niet wat ongemakkelijk voor haar, zo in haar eentje te gast te zijn? Zullen we anders nog wat buren vragen? Zo gezegd, zo gedaan. Buurvrouw Sandra en later ook buurman Bert zegden toe aan te sluiten. Prima natuurlijk, een maaltijd met kerst. Maar dat delen van die goedheid, de komst van Jezus naar de aarde, hoe gaan we dat eigenlijk aanpakken…?
Ere zij God
Tweede kerstdag. Iedereen aanwezig, eerst wat ongemakkelijk, maar vervolgens ontspannen en gezellig. Er is lekker eten en de kinderen kletsen gezellig met de gasten. We vertellen een kerstverhaal, onze manier van delen op dit moment. Wachtend op het toetje vraagt buurvrouw Ans of ze achter de piano nog wat mag spelen. Na een aantal liedjes is het opeens stil als zij Ere zij God speelt en zachtjes meezingt. Er haakt een stem voorzichtig aan. En zo opeens is er een heel bijzonder moment, God is zelf aanwezig. Na het lied is het even stil, een vredige stilte. Er volgt een gesprek. Buurvrouw Ans zegt zich dit nog te herinneren van vroeger, kerstfeest thuis met haar oma achter het traporgel. En buurman Bert kent dit lied nog wel van school.
Volhouden
Zomaar een moment uit ons leven. Jaren geleden besloten we te delen. Te delen van wat we zelf hadden ontvangen. Open te staan voor de mensen om ons heen. En dat kost wat. Tranen, doorzetten wanneer iets hopeloos lijkt, volhouden in het kleine. Het geeft ons veel. Kostbare momenten met buurtgenoten rondom een open Bijbel, lol bij het bedenken van allerlei activiteiten waar we veel creativiteit in kwijt kunnen, mooie mensen die we mogen ontmoeten.
Tekst gaat door onder de afbeelding
Groei onder Gods zegen
Inmiddels is Flower Power uitgegroeid tot een buurtinitiatief met meerdere activiteiten. Dat het zo zou groeien hadden we niet gedacht. Het gebeurde, onder Gods zegen. En van het een kwam het ander. De eerste activiteit was een ontmoeting met buren op straat net voor kerst. Snert, een vuurtje en broodjes om te bakken. De kinderen konden een lampion maken. Iedereen mocht een wens voor de buurt in de boom hangen. Met die wensen zijn we aan de slag gegaan. Zo ontstond er onder andere een buurttuin, een kinderclub, vrouwenochtenden en op maandagavond een viering. We kunnen gebruik maken van een buurtgebouw en runnen een voedseldeelkastje, we denken met elkaar na over de Bijbel tijdens ‘mensen van de Weg’.
Bemoediging: bid en begin klein
Misschien lees je dit en denk je: ik wil ook delen van wat ik heb ontvangen maar ik heb geen idee hoe ik dit kan doen. Wie zit er nu op mij te wachten? Ik wil je bemoedigen met de ontdekking die wij mochten doen: de velden zijn nog steeds wit om te oogsten! Bid dan de Heer van de oogst dat Hij je als arbeider uitzend. Verwacht Zijn hulp. En begin in het kleine, met jouw gaven en talenten. Kan je goed koken: breng eens een maaltijd naar iemand in je omgeving. Ben je een goede klusser: bied je hulp eens aan voor bijvoorbeeld een tuinklus bij iemand in je straat. Ben je sportief: organiseer een voetbaltoernooitje op een mooie zomerse avond. Leer mensen om je heen kennen en wees beschikbaar. Regelmatig hebben wij de vraag gekregen: waarom doe jij dit voor mij? Dan mogen we getuigen van de hoop die in ons is!
Ik wens je moed en vertrouwen om te bouwen aan Gods koninkrijk.
Hillie van Dijk is een van de initiatiefnemers van Flower Power in Ede
