Missionair zijn – er bestaan in een christelijke gemeente allerlei ideeën over. Een van de gedachten die ik nogal eens tegenkom is dat de missionaire roeping van de gemeente betekent dat wij vooral praten; het Woord moet immers klinken! Na het Woord komt er een hele tijd niets, en dan is daar ergens nog plaats voor de daad. Voor we het weten trekken we Woord en daad uit elkaar. Maar de missie van de kerk is vleugellam, wanneer er niet twee vleugels actief zijn.
Verliefd
Er zal best een hoop veranderd zijn in de manier waarop een verliefd stel met elkaar omgaat. Vroeger was dat misschien beperkt tot een voorzichtig wandelingetje in het park, pink in pink. Vandaag de dag is het misschien meer een kwestie van samen ‘chillen’. Heel vroeger heette het deftig dat de jongen het meisje ‘het hof’ maakte, minder lang geleden noemde je het ‘verkering’, en nu hoor ik jongeren praten over hun ‘relatie’. Wat er ook veranderd is: een ding blijft hetzelfde, en dat is dat je kunt zien wanneer een stel iets met elkaar heeft. Je ziet het aan hun lichaamstaal, de manier waarop ze samen lopen, oogcontact zoeken. Het ene stel is er goed in om elkaar te bedelven onder mooie en lieve woorden (vroeger briefjes, nu appjes). Het andere stel heeft niet zoveel woorden nodig. Hoe dan ook: de liefde spreekt haar eigen taal, ook zonder woorden.
Roeping
Wat vanzelfsprekend is in de liefde, ligt als het om de missionaire roeping betreft opeens een stuk ingewikkelder. Gemeenteleden die ik spreek, voelen zich onder druk gezet: ze hebben het idee te moeten praten over de Bijbel tegen vreemde mensen. Maar wat moet je zeggen? En wat als die ander er niet op zit te wachten? Of als hij opeens te moeilijke vragen stelt, wat dan?
De liefde
Maar is het nu niet beter om te beginnen bij de liefde, de liefde van Christus en tot Christus? De liefde spreekt zonder woorden. De liefde ziet wat nodig is, zij dient en zorgt. Ik denk aan Dorkas uit Handelingen 9. Er staat dat zij een discipelin is in vers 36. Zij wandelt dus met de Heere Jezus, is in de leer bij Hem, zoals eens Petrus, Jakobus en Johannes. Daaruit komt de liefde bij haar voort. Zij kent de mensen om haar heen. Geeft giften aan wie het nodig heeft. Maakt kleding voor de weduwen die armoede lijden. Haar daden spreken! Wanneer zij ziek wordt, sterft maar wonderlijk ook weer opgewekt wordt, komen veel mensen in haar stad Joppe tot geloof.
Woord en daad
Het staat er niet bij, maar Dorkas zal vast ook wel gesproken hebben over het Evangelie. Echter, in haar levensbeschrijving krijgt de daad alle nadruk. In de taal van het Oude Testament is daar een woord voor: dabar. Het betekent zowel woord als daad. Waar in de theologie wordt nagedacht over missionair-zijn heet dat ‘integrale missie’. De kerk is diaconaal en evangeliserend bezig, met woord-daden en daad-woorden.
Ook als gemeente
Ik ben ervan overtuigd dat veel christenen op allerlei manieren zo met-ter-daad de Heere dienen, gewoon in de dagelijkse gang van de dingen. Maar waar we als kerken in Nederland nog niet zo goed in zijn, is om heel bewust en gericht als gemeente, dus niet als eenlingen, maar met elkaar, Woord en daad te verbinden.
De kerk staat erom bekend
Nu is het vaak zou dat kerken bestaan uit individuen die hier en daar een woord spreken of een daad stellen, vaak anoniem, soms bijna stiekem, alsof het licht niet op de kandelaar moet schijnen, maar onder de korenmaat moest staan. Maar wat zou het bijzonder zijn wanneer een kerk bekend stond in dorp of stad als een gemeenschap, een samenhangend lichaam van Christus, dat werkelijk een verschil maakt in de samenleving. Als een plek van licht waar de liefde bloeit
Praktisch
Hoe dat er praktisch uitziet, zal verschillen per gemeente en per context. De ene kerk vindt een roeping in de zorg voor migranten in de stad, de andere voor ouderen in de wijk. De derde kerk biedt een veilige plek voor de kinderen in een probleemwijk, de volgende gemeente biedt cursussen aan voor de hele Vinex-wijk, gericht op echtparen die willen investeren in hun huwelijk. Wie doorvraagt naar het waarom krijgt het met liefde te horen: omdat wij leerlingen van Jezus Christus willen zijn. Hem volgen maakt een verschil van dag en nacht! Hij is de liefde van mijn hart. Zo gaat het met de missie van de kerk: op de vleugels van Woord en daad, daad en woord.
ds. Peter L.D. Visser
missionair consulent
