mogelijkheden om Evangelie te delen

Veel van het kerkelijk leven kan niet doorgaan sinds de regering een ‘intel­ligent lockdown’ afkon­digde. Maar het Woord van God is niet gebonden. Biedt de coron­a­pan­demie bijzondere mogelijk­heden om het Evangelie te delen? Missi­onair consulent ds. Peter L.D. Visser gaat in op deze vraag.

ongemakkelijk

Er zit iets ongemak­ke­lijks in de vraag of de huidige pandemie mogelijk­heden biedt om het Evangelie te delen. Die vraag lijkt te sugge­reren dat mensen eigenlijk in een crisis moeten zitten om ontvan­kelijk te zijn. Wat in goede tijden vanaf de jaren '60 niet lukte, lukt dan mogelijk wel in een tijd van extreem contro­le­verlies. Nood leert bidden, luidt het gezegde immers. Echter, nood leert ook vloeken blijkt minstens even vaak. Bovendien: lopen we niet het risico op het bieden van een snelle uitweg van opper­vlakkige troost wanneer een mens het niet meer zit zitten?

geen kramp

Ik bedoel uiteraard niet om evange­li­satie verdacht te maken of onnodig te proble­ma­ti­seren. Het gaat mij erom een kramp­achtige, gedwongen benadering van onze ongelovige medemensen te voorkomen: ‘Buurman zal nu wel bang zijn voor het virus. Dan moet ik nu toch echt eens met hem over de Bijbel beginnen.’ Dan wordt buurman een project, waarvoor wij verant­woor­delijk zijn om het te laten slagen. Kan het ongemak­ke­lijker en wettischer? 

investeren in contacten

De huidige pandemie biedt naar mijn mening niet ‘bij uitstek’ een gelegenheid om het Evangelie in vruchtbare aarde te laten vallen. Alsof het recept voor een maakbare Great Awakening voor het grijpen ligt. Waar ik wél voor zou willen pleiten is om te inves­teren in contacten met ongelovige mensen in onze omgeving. Nu veel mensen gedwongen in en om hun huis leven, valt op dat er meer dan anders gelegenheid is tot ongedwongen contact in de buurt. Met de warme lente zie ik bijna Zuid-Europese tafereeltjes in het straat­beeld ontstaan: bewoners op ander­halve meter op visite in de voortuin van de buren, buren­praatjes over de heg bij klusjes in de tuin en kinderen die zich op straat moeten zien te vermaken. Ondanks alle narigheid is het toch ook ‘tempo doeloe’ met een toefje sfeer van oude hofjes, waar buren ongedwongen met elkaar leven.

gelegenheid

Kortom: laten chris­tenen in deze corona­lente toch vooral uit hun bubble zien te komen. Eindelijk valt het druk-druk-druk van onze kerke­lijke bezig­heden en activi­teiten, waarachter we ons altijd konden verschuilen, even weg. En je kunt voor je werk toch niet 24/7 online op zolder zitten zonder een ommetje af en toe. Wat een gelegen­heden om contact te maken met de buren die je tegenkomt. Om eens te infor­meren naar elkaars gezondheid en die van de familie. Om mee te leven wanneer ziekte en dood aan de deur kloppen. 

Al te vaak heb ik de jaren door van ongelovige mensen gehoord: ‘die chris­te­lijke zusters en broeders van jou, die maken geen contact, die zien ons niet staan.’ 

Van chris­tenen hoorde ik altijd: ‘ik weet niet hoe ik met ongelovige mensen contact moet maken. Ik weet niet wat ik moet zeggen en ben bang voor hun vragen.’ 

Een crisis is in de Bijbel het woord voor ‘oordeel’. Maar een crisis is dikwijls ook een kans. Een kans om ons, meer dan anders, open op te stellen naar ongelovige naasten. 

onszelf geven

Wie weet, als de crisis voorbij gaat, dat we deze contacten kunnen uitbouwen, meer van ons leven onbekommerd kunnen delen, hen zelfs in de stijl van Christus uitno­digen aan onze tafels. Evange­li­seren betekent niet het haastig en schema­tisch afgeven van ‘de Boodschap’ zolang de crisis strekt. Het betekent onszélf geven, leesbare brief van Christus zijn, licht laten schijnen in, smaak geven aan de gewone dingen van het leven. De jaren door trouw zijn in contact met anderen, in gebed voor anderen. Opmerkzaam zijn voor openingen bij de ander om hoog op te geven over Christus. 

Zo bekeken brengt de corona­crisis niets nieuws.

 _______

Bron: ds. Peter L.D. Visser, missi­onair consulent

Contact­per­sonen / meer infor­matie: Diensten­bureau via het e-mailadres in tijden van corona: verbinding@cgk.nl