KwaNdebele

In de eerste helft van de jaren 80 van de vorige eeuw begon het zendingswerk in KwaNdebele in de neder­zetting Allemans­drift-B, waar de eerste evangelist woonde, de al lang overleden br. Sethi Masango. In dit dorp staat ook het eerste tehuis dat werd gebouwd voor gehan­di­capte kinderen: Egodeni.

In de volksmond wordt dit dorp, dat dicht bij de stad KwaMh­langa ligt, ook wel ‘Sun City’ genoemd. Het dorp huisvest ‘KwaThando’, het tweede kinder­tehuis. Die naam betekent ‘liefde’: het maakt de liefde en de bewogenheid van Jezus Christus voor de zwakken en misdeelden in de samen­leving zichtbaar.

Veel prachtig versierde grote gebouwen staan in KwaMh­langa – tot en met een eigen stadion. De stad was in de tijd van de apartheid bedoeld als hoofdstad van het KwaNdebele thuisland. Tegen­woordig zijn de gebouwen in gebruik voor allerlei gemeen­te­lijke en andere diensten. Veel gemeen­te­leden van KwaMh­langa werken hier. Zij behoren tot de midden­klasse van de samen­leving.

Deze gemeente is een van de eerste preek­posten in KwaNdebele. De oude naam van het dorp is Vaalbank. In 2012 werd de eerste eigen predikant beroepen. Hij en zijn gezin wonen in de pastorie die de gemeente zelf achter de kerk bouwde.

De weg R573 van Pretoria naar Marble Hall loopt door KwaNdebele en wordt ook de ‘Molotoroad’ genoemd, omdat het eerste dorp van het voormalige KwaNdebele Moloto is. De kerkenraad van Moloto werkt aan een ambitieus plan om tegelijk met de bouw van een nieuwe kerk ook een weeshuis op te zetten. Daaraan wordt van Nederland steun verleend door diaconaat en een van onze kerken.

Veel door zending uitge­zonden werkbe­zoekers aan KwaNdebele kennen de kerk van Waterval. Het was in de eerste jaren de verga­der­plaats voor het kerkenwerk in KwaNdebele.

‘Leer ons de Bijbel lezen!’ Dit verzoek was het begin van het Mukhanyo Project in KwaNdebele in de jaren tachtig van de vorige eeuw. Zendeling Bob Rebel kreeg die vraag van voorgangers uit allerlei Afrikaanse onafhan­ke­lijke kerken in KwaNdebele. Ds. Rebel gaf de Bijbel­school die uit die vraag ontstond de naam ‘Mukhanyo’ (‘licht’ in een van de plaat­se­lijke talen). De lessen begonnen gedecen­tra­li­seerd. Dat betekent dat ze gegeven werden overal waar mensen in kleine groepen onderwijs wilden ontvangen. Maar al gauw ontdekte ds. Rebel dat er ook studenten in aanmerking kwamen voor dagon­derwijs aan een gecen­tra­li­seerd instituut. Hij droomde ervan beide typen onderwijs aan te bieden.
Die droom werd werke­lijkheid in de twee insti­tuten van het Mukhanyo project: de Mukhanyo Bible School (MBS) en het Mukhanyo Theolo­gical College.

In 1995 ging ds. Rebel met pensioen – hij overleed in 2015 - en werd opgevolgd door ds. Kees Buijs, die in 1994 naar KwaNdebele kwam. Samen met een plaat­se­lijke voorganger, ds. John G. Tshabangu, zijn toekom­stige opvolger, nam hij de gedecen­tra­li­seerde lessen voor zijn rekening. In 2012 viel het besluit MBS eind 2013 te sluiten, omdat er niet langer behoefte was aan een dergelijk instituut. Helaas overleed ds. Tshabangu in het voorjaar van 2013. Zending is dankbaar voor de hulp die MBS aan veel mensen kon geven.

Na de pensi­o­nering van ds. Bob Rebel werd de Zuid-Afrikaanse ds. Flip Buys door zending geroepen om een begin te maken met de gecen­tra­li­seerde poot van het Mukhanyo project. Hij begon in 1995 met vijf studenten in het kerkgebouw van Thembaletu. Het college verhuisde in 1998 naar KwaMh­langa. Er kwam een prachtig gebouw op de campus. Vandaag de dag is Mukhanyo Theolo­gical College een geres­pec­teerd instituut met honderden studenten. Ds. Brian DeVries volgde in 2008 ds. Flip Buys als directeur op.