blog: grote gemeenten decentraal?

suggestie

openlucht
Ds. Michel van Heijningen voerde een pleidooi voor openlucht­diensten in coronatijd, al dan niet onder een (open) tent (RD 5-8). Ik onder­steun zijn oproep van harte. Laten kerken­raden niet lauw en traag zijn op dit punt of eindeloos aarzelen, zeker nu we nog lang niet af lijken te zijn van corona

decen­traal
Eén gedachte wil ik graag toevoegen aan zijn bijdrage: zouden (relatief) grote gemeenten niet overwegen om decen­traal bijeen te komen? Een gemeente met bijvoor­beeld 500 kerkgangers kan verdeeld over 5 locaties samen­komen. Afgeschei­denen waren in de 19de eeuw al gewend om in boeren­schuren samen te komen en te dopen met behulp van een schaaltje water. Waarom nu ook niet wat impro­vi­seren? Een dorpshuis, gymzaal, basis­school, fabriekshal, een locatie buiten - zo moeilijk kan het toch niet zijn om een plek te vinden? 

delen in gemeen­schap
Internet verbindt de verschil­lende locaties dan met de centrale plek vanwaar de voorganger de dienst leidt. Ouder­lingen en -diakenen komen samen met hun eigen ‘wijk’ of ‘sectie’ op één van de decen­trale plekken. Dat biedt een goede gelegenheid om veel meer dan anders contact te hebben met gemeen­te­leden. Een gemeen­tewijk of -sectie kan zo uitgroeien tot meer dan alleen een hulpmiddel in de kerke­lijke kaartenbak.
Het zou de onder­linge gemeen­schap zeer kunnen dienen als een ‘deeldienst’ niet alleen benut wordt om samen te komen, maar ook om lief en leed te delen en in gebed te brengen. 

opbloeien door aandacht
Contacten met de buurt rond deze locaties van samen­komst kunnen opbloeien met wat aandacht. Wie weet wat voor missi­o­naire kansen zich voordoen wanneer we uit ons stenen fort komen, de indruk die een kerkgebouw voor de buiten­wacht helaas vaak maakt.