samen studeren

Aan het Mukhanyo Theolo­gical College (MTC), de Bijbel­school in Zuid-Afrika die zending steunt, studeerden afgelopen jaar verschil­lende studenten af. Onder hen twee echtparen die met hun studie zich graag willen inzetten voor de versterking van hun kerk. Zij overwegen uitzending om elders het Evangelie te brengen.

Baatile en Paulos Moloi waren allebei al actief in hun kerk in Soshanguve, een voorstad van Pretoria. Ze hebben beide een ‘gewone’ baan. Paulos werkt als kwali­teits­con­troleur bij een verze­ke­rings­maat­schappij en Baatile werkt op de admini­stratie van een groot bedrijf. Ze hebben twee kinderen. De afgelopen jaren hebben ze naast hun werk een studie theologie gedaan, en onlangs rondden ze hun bachelor af.

Waarom ga je theologie studeren als je zo’n druk leven hebt? Baatile en Paulos zijn er kort over: ‘Veel kerkleiders weten maar weinig van de Bijbel, en dan gebeurt het nogal eens dat ze de Bijbel laten buikspreken. Voorgangers met zo’n gebrek aan kennis spreken over van alles en nog wat, maar niet over de Here Jezus Christus.’

Gaan ze rusten, nu ze hun bachelor hebben? Nee, zeggen ze beiden. Baatile wil graag nog beter toegerust worden voor het pastorale werk onder de jeugd in de gemeente. Paulos wil graag betrokken raken bij evange­li­sa­tiewerk in Soshanguve of een andere wijk bij Pretoria. Zijn master gaat over syste­ma­tische theologie met een focus op apolo­getiek: de verde­diging van het geloof.

Buti en Josephine Sebuthoma leiden een gemeente in Mamelodi. Ze kwamen erachter dat ze in hun preken een beetje rondjes draaiden: steeds hetzelfde. De Bijbel kenden ze niet echt. Ze ontmoetten een andere voorganger in Mamelodi, ds. Tebogo Mogale. Hij studeerde aan Mukhanyo, is nu een van de docenten en wees het stel op de opleiding.

Buti en Josephine moesten bij de diploma-opleiding beginnen, en hebben nu deze opleiding afgerond. Door de week werken ze beiden bij de belas­ting­dienst, in de avond studeerden ze, en in de weekeinden leiden ze de gemeente. De Bijbel ging meer voor hen open, en ze leerden de boodschap te brengen en zelf te leven.

‘Het was af en toe wel zwaar’, zo zeggen ze, ‘maar omdat we samen studeerden, konden we elkaar ook stimu­leren om vol te houden. En we hebben de smaak te pakken, we willen graag verder studeren, omdat Mukhanyo zo’n mooi geschenk van God is aan de kerken!’